Աշնան մեջ պայծառ տխրություն կար:Աշունը դժվար էր իր տեղը զիջում ձմռանը: Արևը փորձում էր ամպերի տակից մի անգամ էլ դուրս գալ, իսկ ծառից պոկված դեղնած տերևները վերջին անգամ էին պարում իրենց պարը:Նույնիսկ հաստաբուն կաղնին դողում էր ուժեղ քամուց , որ իր ճանապարհին չեր խնայում ոչինչ : Թվում էր , թե հնձած դաշտերը դողում են ուժեղ քամուց:
Բայց դրանք շուտով կծածկվեն առաջին ձյան շերտով: Վերջին մոռացված արևածաղիկը գլուխն օրորելով հրաժեշտ էր տալիս աշնանը:
