Իմ գրադարանը

իմ գրադարանը

Եղիշե Չարենց բանաստեղծություններ

ԻՐԻԿՈՒՆԸ

Նո՛ւյնն է կարոտս հիմա՝ անսփոփ ու որբ,
Նո՛ւյնն է աշխարհը վառվող ու արևը բորբ։

Նույնն է երկինքը կապույտ ու լճակը ջինջ —
Եվ չի՛ փոխվել իմ սրտում, իմ հոգում — ոչինչ։

Նույնն է սերը՝ կրակված իմ սրտում հիմա՝
Նո՛ւյն կարոտը անսփոփ ու անունը — Մահ։


Բրո՛նզ ես, հուր ես,
Բրոնզե սո՛ւր ես,
Բրոնզե փա՛ռք ես,
Բրոնզե փայլ —
Բայց դու զո՛ւր ես,
Ախ, իզո՜ւր ես
Կոտրում սուրս
Արևառ։

Եղիշե Չարենց

Մարիոնետ

Կյանքը
Անքնություն
Լուսամփոփի պես աղջիկ
Գիտեք որ գարուն է արդեն
Ինչքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս
Ինչ որ լավ է վառվում է ու վառվում​
Արպիկին

Փոքրիկ իշխանի մոլորակ

Փոքրիկ իշխանը 6 տարեկան էր բայց արդեն ուներ իր երեվակայկան մոլորակը: Փոքրիկ Իշխանի մոլորակը  մի տան չափ էր : Այնտեղ նա ուներ մի ծաղիկ որին նա շատ էր սիրում և ոչմեկին չեր թողնում նրան ձերք տալ: Նաև ուներ լիքը բաուբաբի ծիլեր:Նա ամենօր մի նոր բան էր իմանում իր մոլորակի մասիմ:Նրա մոլորակի թիվ 612 մոլորակն էր : Նա ուներ նաև  3  հրաբուխ:

Գարունը այնքան ծաղիկ է վառել…

Այս գարունը ճիշտ է նոր է սկսել,  բայց  արդեն շատ գեղեցիկ է : Արդեն ձյունը հալել ու շատ  գետեր եղան  , ծաղիկները ծաղկեցին  , ամեն օրը արդեն ավելի գեղեցիկ դարձավ:Օդում արդեն գարնան շունչ կա: Եվ բոլորը ուրախ են :