Ապրիլի 9-14

Գործնական քերականություն

2.Փակագծում տրված հարցին պատասխանող նախադասություն ավելացնելով՝ տրված պարզ  նախադասությունները բարդացրու:

Նավակն արդեն մոտեցել էր:(ո՞ւմ)
Նավակը արդեն մոտեցել էր կղզուն:
Սա պատմություն է այն մասին:(ինչի՞)
Սա պատմություն է այն մասին թե ինչպես Արամը գնաց դպրոց:
Արդեն շատ հեռու եք:(ումի՞ց)
Արդեն շատ հեռու եք Աննայից:
Դեռ կլսեք նրանց մասին:(ո՞ւմ մասին)
Դեռ կլսեք նրանց մասին և իր հայտնագործությունների:

3.Սկզբից 7-10 նախասություն ավելցրո՛ւ ,որ ամբողջական տեքստ դառնա:
Վերջապես այդ հրեշը մի վերջին անգամ ցնցվեց ու կանգ առավ:Փրկված ենք:Ասաց տղան հորը երբ նրանք դուրս եկավ անտառից:Տղան ասաց հորը
-Բայց նա մեր որսը կուտի.-հայրը պատասխանեց:
-Ոչինչ տղաս,մենք դեռ նրա հախից կգանք ու ետ կվերցնենք մեր որսը:
Անտառից դեռ շատ չեին հեռացել երբ մի աղմուկ բարձրացավ:Տղան,ով վստահ քայլում էր մտածելով, որ այնուամենայնին նրանք հրեշից կվերցնեն որսը:Մի պահ վախից բռնեց հոր ձեռքը:Հորը ավելի հետաքրքրեց թե ինչ կատարվեց անտառում:Զենքը վերև պարզելով փորձեց առաջ գնալ:

2.Փակագծում նախադասություն գրի՝ր, որ՝
ա) լրացուցիչ տեղեկություն հայտնի,
բ) վերաբերմունք արտահայտի:

«Շունն ու կատուն» բալլադ է որը  Հ. Թումանյանն է գրել:
Ընկերը ով հազվադեպ է գալիս ինձ մոտ դռան ճեղքից երբեմն ներս էր մտցնում գլուխը:
Ժպտալով հեռացավ պատուհանից Աննան մոտեցավ սեղանին ու նորից ձեռքն առավ գիրքը:
Պարտավոր ես արքայադստերը զվարճացնել դու դա պարտավոր ես , որ գլուխդ չթռչի, ու վերջ:

10. Ա. Խմբից հերթով մեկ բառ վերցրու՛ և Բ խմբի բառերի հետ բոլոր հնարավոր կապակցությունները գրի՛ր:
Հպարտանալ-ընկերներով,հողով,քրոջով,ջրով:

Կարոտել-հողը,ծնողներին,ջուրը,ընկերներին,հողին,քրոջը,ջրին,հայրենիքը,արևը:

սիրել-հողը,ծնողներին,ջուրը,ընկերներին,հողին,քրոջը,հայրենիքը,արևին:

մտաբերել-հողը,ծնողներին,ջուրը,ընկերներին,քրոջը,հայրենիքը,արևին:

15.Սխալ գործածված պատճառական ձևերը գտի՛ր և ուղղի՛ր:
Առավոտից իրիկուն,հետո էլ նորից մինչև աշխատել էր տալիս,մինչև որ մշակն էլ չի դիմանաում:Զգալ տվեց,որ ինքը բնավ էլ համաձայն չէ մեր որոշմանը:

Մեզ այսքան սպասել տվեց,ինքն իր համար ման է գալիս:

-Կհասկացնեմ, թե ես ով եմ,-զայրացած գոռգոռում էր նա:

Երբ բոլորը ընդդիմախոսներին լռել տվեց ու համոզեց,սկսեց ուրիշ բանի մասին խոսել:

Ինքնաքննադատութան մի փորձ

Ընդհանրապես պետք չէ ուրիշներին քննադատել:Բայց մարդն իր կյանքում գոնե մի անգամ ինչքան էլ չուզենա մեկին քննադատել է։Ես ինքս ինձ քննադատել եմ, թե լավ կողմերը,թե վատ:Հաճախ մարդիկ այնքան են իրենց քննադատում,որ արդեն անցնում են ուրիշներին քննադատելու:Այդուհանդերձ մարդիկ պետք է մեկ մեկ էլ իրենց վրա ուշադրություն դարձնեն։Մարդիկ իրենք իրենց քննադատելով ավելի վստահ են դառնում:

Գինարբ ծաղիկը կարդալուց հետո...

Կարդացի <<Գիարբ ծաղիկը>> ստեղծագործությունը։Հավանեցի, բայց կան նաև անհասկանալի հատվածներ։Ամենաանհավանական հատվածը դա վերջի մասն էր,որտեղ ես չհասկացա թե ինչու քեռի Բարսեղը գնաց նախագահի մոտ և հարցրեց.՝
-Էն ափսո՜ս խուչեր ինչու՞ ես ավրե…
Գինաբ ծաղիկը կարծես նրանց խորհրդանիշներից մեկը լիներ:Վերջաբանը կարող էր ավելի ուրիշ լիներ,ինչու՞քեռի Բարսեղը ամենինչում մեղադրեց նախագահին:

Կարդա՝այստեղ

Հայկ մուկը (դատողական փոխադրություն)

Ժամանակով մի մուկ կար, նա ապրում էր իր անձնական աշխարհով, բայց նա շատ էր տարբերվում մյուս մկներից, որովհետև նա հայ մուկ էր:Մյուս մկները նրան ճանաճում էինք ,որպես Արտաշ անվամբ իրենք էլ չգիտեին թե ինչու:Մկներին տանում էին կենդանաբանական այգի, բայց մինչև հիմա ոչ մեկ չգիտեր, թե ինչու. որովհետև ոչ մեկ հետ չեր եկել այնտեղից:
Եկավ Արտաշի հերթն էլ երբ նրան տարան կենդանաբանական այգի և գցեցին մի օձի վանդակում:Բայց այդ օձը ինչպես և մուկը յուրահատուկ էին, կենդանաբանական այգում օձին ճանաչում էինք որպես օձերից օձագույն:Այդ օձի անունը Ռալֆ էր,Ռալիֆը ամենամեծ ու գեղեցիկ օձն էր կենդանաբանական այգում չորս ոտնաչափ բարձրությամբ մի հսկա,դեղին,կարմիր,սև պուտերով:Ու նրան դուր էին գալիս մաքուր, նոր լվացած,թարմ մկները,թե նրանք ինչպես էին վախենում օձերից, դողդողում էին,ճտճտաում:Ռալֆը զվարճանում էր երբ տեսնում էր,որ դողդողացող,ճտճտացող մկներին առանց մնաս բարով ասելու կուլ էին տալսի նրանց:Ռալֆի մոտ էլ ընկավ Արտաշը:Ռալֆը տեսնելով Արտաշին գիտեր,որ մյուս մկների նման է:Իսկ մուկը այդ օձին տեսնելով զայրացավ,կատաղեց անգամ մոռացավ, որ ինքն էլ մյուս մկների նման սովորական մուկ է:
Եվ Արտաշը մտածեց.
<<Ինչի տեղ է դրել ինձ,գիտի բոլորի նման ճաշ եմ դառնալու>>:
Իսկ մկանը անընդհատ հետաքրքրում էր Ռալֆի բարձրությունը:Ու հենց այդ պահին Արտաշը նետվեց մեծ ճարպկությամբ ու հարձակվեց օձի վրա:Օձը այդ հարձակմանը չդիմացավ.
-Ո՞վ է այս խենթ մուկը:
-Շրըխկ
Իսկ օձը այդ ժամանակ մտածում էր մի լավ ընթրիք ունենալու մասին:Ու հանկարծ շրըխկ:Մինչև օձը ուզում էր պտպտվեր մուկը կրկին շրըխք:Օձը հազիվ հասավ իր բնի մոտ ու արագ մտավ ներս դուռն էլ պինդ կողպեց:Թվում էր թե ավելի մեծ բանով են տալիս նրա գլխին,բայց Ռալիֆը նայեց ու այնտեղ միայն մի փոքրամարմին մուկ էր կանգնած ով անընդմեջ հայհոյում էր ու այդ ընդացքում Ռալֆը ստացավ ավելի քան տասնհինգ հարված:
Իսկ այդ ամբողջ ընդացքում կենդանաբանական այգում աշխատողներից մեկը տեսել էր այդ ամենը:Այդքան տարիների ընդացքում աշխատակիցը չեր տեսել այդպիսի բան,երբ մուկը այդպես հարցակվեր օձի վրա:Հետո Արտաշին վերցրին և տեղափոխեցին ուրիշ վանդակ:Ու Արտաշը հայտնի դարձավ ոչ որպես մուկ այլ որպես հանճար մկների մեջ:

Այս ստեղծագործությունից հետևում է, որ պետք է ամեն մարդ յուրահատուկ լինի և չանի այն ինչ բոլորն են անում անկախ ազգությունից ու չափսերից: