пятница, 11 мая 2018 г.

Երգ երգոց(փոխադրություն)


Քահանա Մարինիոնը՝ մի նիհար, բարձրահասակ հավատարիմ էր իր կոչմանը:Նա հավատարիմ էր Աստծոն,այն մարդկանցից չեր, թե ասում էին, որ անքննելի են Աստծո գործերը:Իսկ նա վերլուծում էր բնության բոլոր երևույթները և գտնում, այդ երևույթների պատճառը:Իր կարծիքով Աստծավ ամեն բան իր իսկ տեղում էր ստեղծել:Արշալույսը՝բարի օր մաղթելու,արևը բերք հասունացնելու,անձրևը՝ հողը ջրելու,իսկ գիշերը քնելու համար:Քահանայի կարծիքով Աստված էլ չեր ուզում ստեղծել կնոջը,ու նա ամեն բան սիրում էր բացի կանանցից:Քահանան աշխատում էր հեռու մնալ կանանցից,որքան հնարավոր էր:
Նա ուներ մի քրոջ աղջիկ ում անունը՝Ժաննա էր:Հենց քահանան սկսում էր խրատել Ժաննային նա սկսում էր թռվռալ,նայել պատերին,ծաղիկներ հավաքել և այլն:Իսկ քահանա Մարինիոնը աշխատում էր չխոսել նրա հետ,որպեսզի չարժանանա այդ ամենին:
Մի օր քահանայի տնտեսուհին ասաց, որ ժաննան ընկեր ունի:Քահանան շատ ծանր տարավ այդ լուրը և ասաց.՝
-Ճիշտ չե սուտ ես խոսում:
Իսկ տնտեսուհին ասաց.՝
-Աստված վկա,ճիշտ եմ ասում,նրանք հանդիպում են գետափին ժամը 10–ից մինչև կեսգիշեր:
Այժմ քահանա իրեն զգում էր շատ վատ այդ լուրը լսելուց հետո:Եվ ձեռնափայտը վերցրեց ու գնաց գետափ:Գետափի մոտ անչափ գեղեցիկ տեսարան էր, գետի վրա կախվել էր մի նոսր մշուշ,ամեն բան շատ գեղեցիկ էր,սպասվածից էլ գեղեցիկ:Ու քահանան մտածեց.`<<Ում համար է ստեղծված այս ամենը>>:Հեռվից երևաց երկու ստվեր,ու այդ պահին նա ստացավ իրեն հուզող հարցի պատասխանը:Ու այդ ժամանակ քահանան որոշեց հետ գնալ որպեսզի չխանգարի նրանց:Սիրո տեսարաններից մեկը երգ երգոցն էր:

Комментариев нет:

Отправить комментарий