Իմ աֆորիզմները

Աչքերը կարող են ասել այն, ինչ մենք չենք ասում:
Քաղաքվարություն այն բանն է, որ բոլորը չեն կարող ունենալ:

Սուրբ Զատիկի տոնը

Սուրբ Զատիկի

Զատիկ կամ Հիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Հարության տոն նշանակում է անցում, զատում, բաժանում, հեռացում:  Քրիստոնյա եկեղեցիների, այդ թվում նաև Հայ Առաքելական Եկեղեցու հնագույն և գլխավոր տոնը, հինգ տաղավար տոներից մեկը։Սկիզբ է առնում հրեաների կողմից այսօր նշվող Պասեք տոնից, որի ժամանակ ըստ քրիստոնեական դավանանքի 1-ին դարում (ստույգ թվականը վիճելի է՝ 27-33թթ. միջև ընկած ժամանակաշրջանում) Երուսաղեմում խաչվել և հարություն է առել Հիսուս Քրիստոսը։

Զատիկի ավադույթներ

Ներկված հավկիթների ավանդույթներ

Հայկական ավանդույթում, սույն հավկիթներով հավկթախաղ է տեղի ունենում երկու հոգու միջև՝ մեկը պահում է հավկիթի մի ծայրը, և մյուսը համապատասխան ծայրով զարնում նրան։ Հետո շրջում են հավկիթները և նույնը փորձում մյուս կողմով՝ այս անգամ երկրորդը պահելով ծայրը և մյուսը զարնելով։ Կոտրող հավկիթը հաղթող է ճանաչվում և ուտում են կոտրված հավկիթը։ Նաև ավանդույթ է Զատկվա հավկիթներն ուտել թարխունով, աղով և լավաշով։

Արևմտյան երկրների ավանդույթում, հավկիթները թաքցվում են խոտերի կամ կանաչների միջև և երեխաները փորձում են դրանք գտնել։ Այն կոչվում է «Զատվա հավկթաորս»։

Հայ հեթանոսական նոր տարում և պարսկական Նորուզ տոնին, որոնք սկսվում են գարնան գիշերհավասարին, ևս ներկվում են հավկիթներ։ Հայ հեթանոսական նոր տարում ևս ներկված հավկիթներն ուտում են թարխունով, աղով և լավաշով։

Զատիկը տոնվում է ներկված հավկիթներով, և շատ արևելյան ուղղափառ քրիստոնեության հետևորդների մոտ՝ պասկայով։ Հայերի մոտ տեղի են ունենում նաև հավկթախաղեր։

Զատիկը մեր տանը

Զատիկը Հիսուսի հարության տոնն է:Բոլոր քրիստոնյանները տոնում են այդ տոնը,մեր ընտանիը նույնպես նշում է այդ տոնը:Ընտանիքի անդամներից ովքեր ցանկանում են պաս են պահում,դա նշանակում է ուտել միայն բուսական ծագման սննունդ:Նախապես ցորեն են ցանում,իսկ շաբաթ օրը երեկոյան ժամը 5-ին գնում էնք եկեղեցի և մասնակցում պատարաքին իսկ վերջում եկեղեցուց ճրագ էնք բերում տուն:Տարբեր տեսակի ուտեստներ էնք պատրաստում օրինակ ձու են  ներկում,չամիչով փլավ ,ձուկենք եփում:Զատկի պարտադիր խմիչքը գինին է:

Իմ գրադարանը

իմ գրադարանը

Եղիշե Չարենց բանաստեղծություններ

ԻՐԻԿՈՒՆԸ

Նո՛ւյնն է կարոտս հիմա՝ անսփոփ ու որբ,
Նո՛ւյնն է աշխարհը վառվող ու արևը բորբ։

Նույնն է երկինքը կապույտ ու լճակը ջինջ —
Եվ չի՛ փոխվել իմ սրտում, իմ հոգում — ոչինչ։

Նույնն է սերը՝ կրակված իմ սրտում հիմա՝
Նո՛ւյն կարոտը անսփոփ ու անունը — Մահ։


Բրո՛նզ ես, հուր ես,
Բրոնզե սո՛ւր ես,
Բրոնզե փա՛ռք ես,
Բրոնզե փայլ —
Բայց դու զո՛ւր ես,
Ախ, իզո՜ւր ես
Կոտրում սուրս
Արևառ։

Եղիշե Չարենց

Մարիոնետ

Կյանքը
Անքնություն
Լուսամփոփի պես աղջիկ
Գիտեք որ գարուն է արդեն
Ինչքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս
Ինչ որ լավ է վառվում է ու վառվում​
Արպիկին

Փոքրիկ իշխանի մոլորակ

Փոքրիկ իշխանը 6 տարեկան էր բայց արդեն ուներ իր երեվակայկան մոլորակը: Փոքրիկ Իշխանի մոլորակը  մի տան չափ էր : Այնտեղ նա ուներ մի ծաղիկ որին նա շատ էր սիրում և ոչմեկին չեր թողնում նրան ձերք տալ: Նաև ուներ լիքը բաուբաբի ծիլեր:Նա ամենօր մի նոր բան էր իմանում իր մոլորակի մասիմ:Նրա մոլորակի թիվ 612 մոլորակն էր : Նա ուներ նաև  3  հրաբուխ:

Գարունը այնքան ծաղիկ է վառել…

Այս գարունը ճիշտ է նոր է սկսել,  բայց  արդեն շատ գեղեցիկ է : Արդեն ձյունը հալել ու շատ  գետեր եղան  , ծաղիկները ծաղկեցին  , ամեն օրը արդեն ավելի գեղեցիկ դարձավ:Օդում արդեն գարնան շունչ կա: Եվ բոլորը ուրախ են :