Բայկալ լճի մասին

Դարեր  շարունակ մոնղոլական ցեղերը, որ ապրել են հեռավոր Սիբիրի հարավում,խոր ակնածանք են տածել այս լճի նկատմամբ։ Թեև աշխարհում ավելի մեծ մակերես ունեցող լճեր կան, սակայն խորությամբ և հատկապես ջրի ծավալով ոչ մի քաղցրահամ լիճ չի կարող համեմատվել Բայկալի հետ։ Լճի անվանումներից մեկը, որը պահպանվելէ մինչև հիմա, «Բայկալն» է, և ոմանց կարծիքով՝ այն նշանակում է «հարուստ լիճ» կամ «ծով»։ Քանի որ լիճն այդքան «մեծ է և փոփոխական», նավարկելու դուրս եկող բնակիչները երբեմն ասում են, որ «գնում են ծով»։ 
Տիեզերքից Բայկալ լիճը նման է կիսաբաց կապույտ աչքի։ Նրա երկարությունը 636 կիլոմետր է, իսկ առավելագույն լայնությունը՝ 80 կիլոմետր։ Այստեղ կուտակված է  աշխարհի քաղցրահամ ջրերի մեկ հինգերորդ մասը, որը ավելի շատ է, քան հյուսիսային Ամերիկա յի հինգ Մեծ լճերի ջրերը՝միասին:  Բայկալ լճի առավելագույն խորությունը անցնում է 1 600 մետրից։ Եթե հնարավոր լիներ լիճը լիովին դատարկել,այն նորից լցնելու համար անհրաժեշտ կլիներ, որ աշխարհի բոլոր գետերը մեկ տարիանընդմեջ լցվեին այնտեղ։Բայկալ լճի ջուրը օդի պես թափանցիկ է և այնքան մաքուր, որ հնարավոր է մինչև50 մետր խորության վրա ամեն ինչ պարզորոշ տեսնել։ Ուստի զարմանալի չէ, որոմանք վախենում են նավարկել լճի վրայով։ Լճում բնակվող խեցգետնակերպերի միտեսակ, որը կոչվում է էպիշուրա, զտում է ջուրը՝ մաքրելով այն ջրիմուռներից ևբակտերիաներից։