Ձմեռն էանց, անձրեւք անցին եւ գնացեալ մեկնեցան: Ծաղիկք երեւեցան յերկրի մերում, ժամանակ եհաս հատանելոյ, ձայն տատրակի լսելի եղեւ յերկրի մերում: Թզենի արձակեաց զբողբոջ իւր, որթք մեր ծաղկեալք ետուն զհոտս իւրեանց: Արի եկ, մերձաւոր իմ, գեղեցիկ իմ, աղաւնի իմ, եւ եկ դու: Երեւեցո ինձ զերեսս քո եւ լսելի արա ինձ զբարբառ. զի բարբառ քո քաղցր է, եւ տեսիլ քո գեղեցիկ:
Ձմեռն անցավ,անձրևները անցավ և գնալով հեռացավ:Ծաղիկները մեր երկրում,ժամանակը հասավ էտելու,տատրակի ձայնը լսելի եղավ երկրում:Թզենին արձակեց իր բողբոջը,մեր ծաղկած որդեր ետելը զոհ է իրենց:Վեր կաց,իմ մերձաոր,իմ գեղեցիկ,իմ աղանի,և դու եկ:Ցույց տուր երեսը քո և լսելի արա քո խոսքը.Քո խոսքը քաղցր է, և քո տեսքը գեղեցիկ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий