Ֆիլմը դիտելուց հետո ավելի լավ էս պատկերացնում տվյալ ժամանակաշրջանը,բանաստեղծի հոգեվիճակը,նրա ներքին ապրումները:Չարենցի պես տաղանդավոր գրողը,ստիպված է լինում անցնելու տառապանքների միջով:Այդ դժվարությունների միջով անցնում է նաև նրա կինը՝Իզաբելլա Չարենցը և նրա երկու երեխաները:Ժամանակաշրջանը այնպիսին էր,որ իր ժողովրդի ցավը հասկացող և այդ ցավից ազատվելու ճանապարհը ցույց տվող բանաստեղծը հետապնդվում էր:Բանաստեցծի վրա շատ ծանր է անդրադառնում իր գրչակից ընկերների և հատկապես՝Աղասի Խանջյանի մահը:Նա պնդում էր,որ Խանջյանը չէր կարող ինքնասպան լինել,ճանաչելով իր ընկերոջը գիտեր,որ նրան սպանել են իր հայացքների համար:1933թ տպագրվեց նրա վերջին <<գիրք ճանապարհի>>ժողովածուն:Ինչ գիրքը տպագրվել էր Չարենցը հալածվում էր,և նույնիս ստիպված է լինում մի քանի բանաստեղծություն հանել ժողովածույից:Ժողովուրդը սիրում էր Չարենցին նույնիսկ,նրան բանտ ուղեկցող ոստիկանը խնդրում է նրա մակագրած գիրքը:Այդ ամենով հանդերձ Չարենցը ասում է՝<<Թող ոչմի զոհ զպահանջվի ինձնից բացի>>:
Ֆիլմը տես՝ այստեղ
Комментариев нет:
Отправить комментарий