Միքայելը` ընկերս, երեկ մեր տանն էր:
Տանտիրուհուց` տիկին Լուսիկից, հեռագիր էր ստացել:
Տղան անհամբեր սպասում էր Սևուկի` շան երևալուն: Մայրը որդուց` Դավիթից, արդեն երկար ժամանակ լուր չուներ: Քուռկիկ Ջալալին արագ մոտեցավ տիրոջը` Սասունցի Դավիթին:
Հրազդանը`մեկը Հայաստանի գետերից ,Երևանով է անցնում:
2.Կետադրի՛ր:
Մենք` ես ու Ցոլակը, մտանք բակ: Ընկերներս` գլխաբաց չթե, հասարակ շապիկով, երկու տղա քայլում էին գետափով: Ես ու իմ ընկերը` Անդոն, հաց ենք տանում նրա հոր բրուտ `Ավագի համար: Կարմիր շորերով աղջիկը, այդ բարձրահասակ երեխան, հեռացավ կտուրից ու մոտեցավ աղջիկներին: Մուխի մեջ երևաց ոսկե ծամիկներով Ազնոն, դուստրը իմ վաղեմի ծանոթի: Քամին աշխարհի, հզոր ու անսանձ ոգին վայրագ ուժով խառնեց- պղտորեց, գետի անշարժ ջրերը: Մեր` երեխաներիս աչքը, չէր հեռանում արագիլներից: Ամենավերին աստիճանին ,կանգնած էր իմ բարեկամը` Բաֆուտի Ֆոնը: Ծառերից, հազարամյա կաղնիներից կանցնես ու կտեսնես փնտրածդ հյուղակը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий